به نقل از دیلی میل، دکتر جردن فیثان، رهبر این تحقیق، اعلام کرد که شکاف و تشکیل ریزقاره‌ها پدیده‌های مداومی هستند و هر زلزله می‌تواند منجر به جداسازی یک ریزقاره جدید شود. هدف از این تحقیق، درک بهتر این پدیده‌ها و پیش‌بینی تکامل آینده آنهاست.
محققان این ریزقاره جدید را با استفاده از ترکیبی از داده‌های ضخامت پوسته از نقشه‌های گرانشی، داده‌های بازتاب لرزه‌ای و مدل‌سازی تکتونیکی صفحه شناسایی کردند. نقشه‌های گرانشی اطلاعاتی درباره چگالی سنگ، عمق و توزیع سنگ‌های منشأ ناهنجاری ارائه می‌دهند. این ریزقاره با ضخامت حدود ۱۷ کیلومتر بزرگ‌تر از سایر ریزقاره‌ها است و مطالعه چگونگی شکل‌گیری آن برای علم فعلی حیاتی است.
تنگه دیویس یکی از بزرگ‌ترین تمرکزهای ساختارهای گسلی شناخته‌شده با تغییرات مشخص در حرکت صفحه‌ها است که می‌تواند به درک چگونگی شکل‌گیری ریزقاره‌ها کمک کند